17 yıldır bu işi sürdürmesinin ardındaki sebepleri sorguladığımızda, adamın yaptığı işin ardında derin bir anlayış ve dayanışma duygusu yatıyor. “Hayatta birçok şeyin geçici olduğunu öğrendim. Ama paylaşmanın ve yardımlaşmanın kalıcı olduğunu biliyorum,” diyor. Bu düşünce, onu sadece maddi bir boşluğu doldurmaktan çok, sosyal bir sorumluluk alma isteğiyle hareket etmeye itmiş. Sokaklarda geçirdiği her an, bir karşılaşma ve tanışma fırsatı. Ekmek kırıntıları toplamak, aslında insanların gönlünde bir bağ kurmak anlamına geliyor.

Topladığı ekmek kırıntılarını, yiyecek bulmakta zorlanan hayvanlar için de kullanıyor. Kediler, köpekler ve kuşlar için hazırladığı küçük besleme alanları, onun şefkatinin bir başka yüzü. Adam, “Hayvanların da bizim kadar duyguları ve ihtiyaçları var. Onlar da bu dünyada yaşamak istiyor,” diyerek bu konuya olan duyarlılığını ifade ediyor. Hayvanlara olan bu ilgisi, onun topluma olan bakış açısını genişletiyor ve daha çok kişiyle iletişim kurmasını sağlıyor.

Ek olarak, bu adamın çalışmaları sosyal medya üzerinden de dikkat çekmeye başladı. İnsanlar onu tanıdıkça, hayırseverliği hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyor. Birçok kişi, ona destek yağdırmaya başladı ve onun hikayesini paylaşarak toplumsal dayanışma duyarlılığını artırmaya çalıştılar. Sosyal medya üzerinden başlatılan kampanyalarla birlikte, toplanan ekmek kırıntılarının yanı sıra kullanılmış yiyeceklerin de toplanması gerektiği fikri yaygınlaştı ve birçok insan bu konuda harekete geçti.

Yıllar içinde birçok portağının yaşandığı bu sokaklar, artık bir dayanışma alanına dönüştü. Ekmek kırıntısı toplayan adam, yalnızca sokaklarda dolaşmakla kalmadı; yaşıtlarına ve genç nesle de örnek teşkil etti. “Birbirimize yapılan küçük yardımlar, aslında büyük bir etki yaratabiliyor. Biz yalnızca bir parça ekmekle değil, aynı zamanda birbirimizle de doyurmalıyız,” şeklindeki sözleri, onu tanıyanların zihinlerinde yer edinmeyi başardı.

Sonuç olarak, İstanbul'un sokaklarında ekmek kırıntısı toplayarak, hayırseverliğe ve dayanışmaya bir alan açan bu adam, aslında yönlendirdiğimiz her insanın hayatında nasıl bir etki bırakabileceğini sembolize ediyor. Onun hikayesi, bir farkındalık yaratmakla kalmayıp, hayatta basit ve değerli şeylerin paylaşımının ne denli önemli olduğunu bir kez daha hatırlatıyor. “Ben burada sadece bir ekmek kırıntısı topluyorum; ama inanın ki, bu çabam topluma bir ışık tutuyorsa, ne mutlu bana,” diyerek sözlerini noktalıyor.